Hillsborough 15 Nisan 1989. Unutmayın unutturmayın…

Uzun zamandır böyle bir güne hasretmişim şimdi anladım. Aşağı yukarı 13’e doğru telefon sesiyle uyandım. Sonra güzel bir kahvaltı hazırladım kendime… Kaşarlı, sosisli, karabiberli yumurtamı yedikten sonra saatleri kontrol ettim bir de baktım ki saatler 14.30’a yaklaşmış. Maç saatlerini kontrol ettim doğruymuşum. 14.45’teki Liverpool maçı için hazırlıklara başladım. (maçın golleri için) >> Okiyim ya iyiymiş…

Daha önce bu derecede futbol maçına gitmek isteyen bir kız görmemiştim kuzenlerim dışında. İki kuzenimin de kombine biletleri var. Arkadaşım Beni, benim ‘futbolcu’ kişiliğimi biliyor. Bir ay kadar önce tutturmuştu maça gidelim diye. Ama illa ki Beşiktaş maçına! Kendisinin Beşiktaşlı olduğunu da böylece öğrenmiş oldum. İstemiş ama götürmemişler onu maça, kavga falan çıkar bir şey olur kızcağıza başımıza iş almayalım düşüncesiyle… “Tamam lan” dedim gidiyoruz, ama “Derbiye falan götürmem”. Ben bile Sami Yen’de bir derbi izledim. Anlaştık. Okiyim ya iyiymiş…