Bence; bir blog futbol bloguysa futbol blogu olarak kalmalıdır. İçeriğinde sadece futbola dair içerik olmalıdır… Ağırlıklı olarak futbol içerip, arada sinema, güncel olaylar, ruhsal sıkıntıların yazıya dökümü gibi içerikler varsa o blogda o kişisel blogdur… 23 aydır bu bloga böyle bir yazı yazmadım. Yazmak istemedim. Çünkü burası bir futbol blogu. (böyle yazılar yazmam konusunda talep olursa çaresine bakarız) Ama -her zaman bir ama vardır ya…- Haziran ayına kadar buraları-çobansalatayı- boş bırakmak zorunda kaldım. Üstelik bir sürü de vaatler vererek. Bu yüzden izleyicilerimin-okuyucularımın bunun nedenini bilmeye hakkı var. İşte bazen hayat bir çok önceliğinizin yerini değiştiriveriyor.

Gecenin bir körü şimdiki sevgilimle “arkadaşça” mesajlaşıyorduk. Final dönemi yaklaşmıştı ve bir vizemin sonucu açıklanmamıştı. Aklıma takılmıştı ve üşenmedim kalktım bilgisayarı açıp notuma baktım. İkinci kez aldığım dersten, geçen yıl vizesinden ne aldıysam yine aynı notu almıştım! 28 ya da öyle bir şey… Tarih de 28 Aralık 2009 bilemedin 29 Aralık 2009’du… Artık daha fazla zorlamanın anlamı yok, zorla güzellik olmuyor! Üniversite sınavına tekrar gireceğim bu sefer istediğim bölümü okuyacağım diye mesaj attım “özlem”ime… Her zamanki yumuşacık tavrıyla dur bakalım hemen karar verme bir daha düşün gibisinden bir cevap vermişti… Kararlıydım ve yapmalıydım aynen söyledim bunu ona mesajımda. Ve her zaman içimi ısıtan o sıcaklığıyla “peki o zaman ben seni istediğin zaman çalıştırırım, kitaplarımı getiririm, sen iste yeter ki” dedi ve tüm desteğini hissettirdi bana. Ailemden gizli olması gereken bu karar ve süreç o gün “günışığım”ın bana verdiği destekle başladı.

Alması kolay ama uygulaması oldukça zor bir karardı. Çünkü 5 yıl boyunca Bilgi Üniversitesi’nde İşletme Enformatiği okuyordum parayla.  Okumuş gibi yapıyordum demek daha dürüst olur. Çünkü istemiyordum. Hayatım boyunca futbolla alakalı bir şeyler yapmak istiyordum. Çocukluk hayallerim futbolculuktu, sonra antrenörlük oldu… Kendimi bilmeye başladığım yıllarda ise futbolculuk treninin saati bana yanlış söylendiği için futbola dair başka bir alanda yer bulabileceğimi bunu da yazarak yapabileceğimi keşfettim. 2006 Aralık, 2007 ve 2008 derken blogger olarak yazıyordum. Sonra Cumhuriyet Gazetesi Spor Muhabirliği, Habervesaire ve İnsidefutbol mecralarında yaptıklarım kendime bir özgüven getirdi. Yapabiliyordum ve artık bunu yapmak istiyordum. Neden istemediğim bir şeye devam edeyimdi??

5 yıllık eğitim hayatımı kesip atarken, geride bırakılan yüz bin lira dışında üzülecek bir şeyim yoktu. Keşkelere takılıp kalmak da anlamsızdı. En zoru yakın çevremin “herkes okulu bitirdi bizimki yeni başlıyor peh” içerikli cümlelerine karşı başı dik durmaktı. Ve neden herkes 7 yaşında ilköğretime 15 yaşında liseye, 18-19 yaşında üniversiteye başlayıp hemen bitirmek zorundaydı. Bu bizim planladığımız bir şey değil ki? Plana oturtulan bir hayata evet demek zorunda mıyız? Bir yıl bile oturup kafamızı dinleyemiyoruz 7-23’e kadar oku oku oku! okuyup öğrenecek bu kadar başka çok şey varken bizim eğitim sistemimizde 14 yıl boyunca okunacak bir bok da yok halbuki! Neyse konu dağılmasın…

Bana bu yolda en büyük ilhamı babam ve okuldaki hocam verdi. O da aşağı yukarı benim yaşlarımda üniversiteyi iki kere bırakmış. Boğaziçi Siyaset mezunu olup Amerika’da master yapmış… Babamsa 53 yaşında bile hayata sıfırdan başlama enerjisiyle-arzusuyla benim bu yola girmemem için bir neden olmadığını gösterdi. O 53 yaşında yapabiliyorsa ben de 23 yaşında yapabilirdim!

Yaptım da! Gizli gizli ders çalıştım, dersanelere gidip yeni sistemi öğrendim. Ezber en sevmediğim şeydir. Bir çok şey ezberlemek zorunda kaldım. Bir sürü kitap adı, padişah, sultan, savaş, ülke, iklim tipi vesaire… Sevgilim test kitaplarını bana verdi. Hangi konulara çalışmam gerektiği konusunda çok büyük yardımı oldu. Kitaplardaki her konu çok önemliydi!! onun için. Hepsini çılgınca ezberlemem lazımdı!! Öyle bir şey mümkün değildi. Coğrafya’daki su buharı-mutlak nem-maksimum nem konusunu anlatışını hiç unutmam! Sınavdan önceki gün yazlıktan gelir gelmez bana ders anlatmak için yanıp tutuşmasını da…

Sonuçta 3 sınava girdim ve toplamda TS-1 puan dalında 420,058 puanla 640 bin küsür içinden 14902’inci, TS-2 puan dalında 431,071 puanla 349 bin küsür kişi içinden 15509’ıncı oldum. İçinde bulunmak istediğim sektör ve yapmak istediğim iş doğrultusunda İstanbul Bilgi Üniversitesi Medya ve  İletişim Sistemleri (%50 Burslu) bölümüne girebiliyorum bu puanla. Eh hayırlı olsun hepimize…

Her başarılı erkeğin arkasında bir kadın vardır diyorlar ya… Yalan değil… Sevgilim dışında da bana desteğini hissettiren herkes kendini biliyordur. İşte o herkese çok teşekkür ediyorum

En çok sana teşekkür ederim sarışınım…

He bir de şarkı sözlerini yorumladım kendimce. Kaderimde futbola dair bir şeyler yapmak var benim. Ve kaderimin önünde duran engeller vardı. İşte o engellere yazdım “Kaderimden Kaç” şarkısını… Ve girişi de benim hikayemin başlangıcına benzer vesaire… Seviyorum Bulutsuzluk Özlemini şarkılarındaki isyankar ruhlarını… Bu da benim isyanım. Kaderime isyanım…

dinlemek isteyen >> http://fizy.com/#s/1aja0t

izlemek isteyen >> http://www.youtube.com/watch?v=9xT4vGgYD7Y

Günlerden bir gün kara kışın tam ortasında…

Gün güneşşizdi o gün yataktaydım

Rüzgar beni bilgisayarın başına götürdü

Sistem’e girip notuma bakmıştım

Çok kötü tutturmuştum…

Kafam çok karışık fena bir dertten muzdariptim

Vakit harcamamalıydım diploma almam lazımdı!

Böyle bir durumda asıl orada nasıl olduğuma şaşıyordum ben!!

Yatağa yatıp düşünmüştüm

Çok kötü tutturmuştum!

Kader beni oturtmuştu!

Çok kötü oturtmuştu!

Ben dikildim karşınaaaa , karşına, karşına …

Kaderimden kaç x5!!!

5 yıl sonra elim dönmüştüm bomboş

Dalga geçmeyi bekleyenler her zaman beni beklerdi

Her şeyi Hitit Aslanı gibi izlemeye başladım Karabaş

Herkes çalışıyordu ter kokusu duydum!

Bir gün test çözmekteydim

Sevgilim ışıldıyor göz kamaştırıyordu

Sesler ve sorular giderek belirsizleşiyordu

Bildiklerim bilemediklerimden azdı!!

Dersanede bir yerdeydim

Bir test çözdürmekteydim

Güneş bana gülümsüyordu

Sıçtın mavisini gösteriyordu

Ben dikildim karşına karşına

Kaderimden kaç x15